Άρθρο του Προέδρου και Διευθ/ντα Συμβούλου της ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Α.Ε., κ. Πανοζάχου Δημήτρη, που δημοσιεύθηκε στο capital.gr στις 3 Μαρτίου 2020.
Με το άρθρο 34 του Ν. 4646/2019 επήλθε στο φορολογικό πλαίσιο μια από τις μεγαλύτερες και δικαιότερες φορολογικές μεταρρυθμίσεις χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Με το εν λόγω άρθρο τροποποιήθηκαν οι παράγραφοι 1 & 2 του άρθρου 50 του Ν. 4172/2013 που αναφέρονται στα φυσικά πρόσωπα που έχουν αλληλέγγυα ευθύνη για τις οφειλές προς τη φορολογική αρχή των νομικών προσώπων που εμπλέκονται.
Συγκεκριμένα οριοθετήθηκε – ορθά – ότι για την προσωπική ευθύνη των φυσικών προσώπων που διοικούν ένα νομικό πρόσωπο στο πλαίσιο της “αλληλέγγυας ευθύνης” δεν αρκεί μόνο η απόκτηση συγκεκριμένης ιδιότητας, αλλά απαιτείται επιπρόσθετα και σωρευτικά: α) οι οφειλές να προέκυψαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους και ταυτόχρονα β) να μην έχουν καταβληθεί στο Δημόσιο από υπαιτιότητά τους.
Μέχρι τη δημοσίευση του Ν. 4646/2019 σύμφωνα με το άρθρο 50 του Ν. 4174/2013, τα “αλληλέγγυα πρόσωπα” ευθύνονταν για τη μη απόδοση φόρων προς το Δημόσιο από τη νομική οντότητα που διοικούσαν με το σύνολο της προσωπικής τους περιουσίας ανεξάρτητα: α) αν συμμετείχαν ή συνέργησαν στις πράξεις αποφυγής καταβολής των οφειλόμενων στο δημόσιο, β) αν το χρόνο που τελέστηκαν οι επίμαχες πράξεις δεν προΐσταντο του νομικού προσώπου. Στα αλληλέγγυα πρόσωπα συμπεριλαμβάνονταν – στην πράξη – όλα τα φυσικά πρόσωπα που συμμετείχαν στη διοίκηση ενός Νομικού Προσώπου: α) τον χρόνο τέλεσης της παράβασης (σύμφωνα με τη φορολογική διοίκηση), β) τον χρόνο διαπίστωσής της αλλά και γ) οι μετέπειτα συμμετέχοντες στη διοίκηση του νομικού προσώπου. Ενδεικτικό αυτής της λογικής είναι όσα περιγράφονται στην περίπτωση α της παραγράφου 1 της ΠΟΛ 1282/2014 (Λήψη μέτρων διασφάλισης δημοσίου συμφέροντος) σύμφωνα με την οποία την αλληλέγγυα ευθύνη τη φέρουν “Για ημεδαπές ανώνυμες εταιρίες, στους πρόεδρους και αντιπροέδρους των Δ.Σ., στους διευθύνοντες, εντεταλμένους, συμπράττοντες συμβούλους, στους διοικητές, στους γενικούς διευθυντές, στους διευθυντές, ως και εν γένει σε κάθε πρόσωπο εντεταλμένο είτε άμεσα από το νόμο είτε από ιδιωτική βούληση είτε με δικαστική απόφαση είτε από οποιαδήποτε αιτία στη διοίκηση ή διαχείριση ή εκπροσώπηση αυτών. Αν ελλείπουν όλα τα παραπάνω πρόσωπα, τα μέτρα επιβάλλονται στα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των εταιριών αυτών”.
Η φορολογική διοίκηση μάλιστα στηριζόμενη στο άρθρο 46 του Ν. 4174/2013 και στις σχετικές εγκυκλίους λάμβανε εναντίον τους αδιακρίτως μέτρα διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος (Δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών κ.λπ.).
Έτσι, σήμερα υφίστανται: α) περιπτώσεις σημαντικών– στο παρελθόν – νομικών προσώπων (Α.Ε. κ.λπ.) με τεράστιες περιουσίες που δεν εκκαθαρίζονταν, γιατί κανείς δεν αναλάμβανε την ευθύνη της εκκαθάρισής τους. Αν εκκαθαρίζονταν με την εκποίηση της περιουσίας τους, το δημόσιο θα μπορούσε να εισπράξει μέρος των “οφειλόμενων” και ταυτόχρονα, να περαιώνονταν χρόνιες “οικονομικές πληγές” που ταλανίζουν την οικονομία της χώρας και β) πρόσωπα – τεχνοκράτες που μπορούν να συνεισφέρουν με την “εμπλοκή τους στη διοίκηση” στην αναζωογόνηση οικονομικών οντοτήτων που χρειάζεται η χώρα μας και το αποφεύγουν.
Ο νομοθέτης με την παράγραφο 29 του άρθρου 66 του Ν. 4646/2019 (μεταβατικές διατάξεις) έδωσε τη δυνατότητα της αναδρομικής ισχύος των νέων ευνοϊκών διατάξεων για παλαιότερες εκκρεμείς υποθέσεις, αρκεί οι ενδιαφερόμενοι να κινήσουν τη σχετική διαδικασία εντός τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση του Ν. 4646/2019, ήτοι έως 12/03/2020.
Εν αναμονή των ερμηνευτικών εγκυκλίων, ελπίζουμε ότι με αυτές θα ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη “πραγματική μεταρρύθμιση” και δε θα νοθευθεί μέσω αυτών η βούληση του νομοθέτη, έτσι ώστε περιπτώσεις που δικαιώθηκαν στα ποινικά δικαστήρια, που αποδεικνύουν με έγγραφα τη “μη υπαιτιότητά τους” κ.λπ., να δικαιώνονται άμεσα αντί να τους “στέλνουμε ξανά στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας”.
Με τέτοιες μεταρρυθμίσεις μπορεί η χώρα να αποκτήσει φιλικό “επιχειρησιακό περιβάλλον”.
Πηγή: capital.gr
